Mochten we het weiland waar nu De Wildernisse werd aangeplant aan de natuur hebben overgelaten dan zou er na meer dan 20 jaar hier een bos zijn ontstaan.

 

Eerst komen de pioniers. Deze planten zorgen ervoor dat de grond voorbereid wordt. Ze zorgen met hun bladval dat er een humuslaag ontstaat waar ook andere planten in kunnen groeien. In deze vruchtbare grond krijgen we dan ook meer vruchtdragende planten. 

​

In De Wildernisse hebben we dit proces wat versneld en hebben we zowel de pioniers als de vruchtdragende planten reeds geplant.

​

We doen dit volgens het permacultuur-principe. Dit principe is in de jaren 1970 ontstaan in Australië waar ze op zoek gingen naar landbouwgewassen die niet ieder jaar opnieuw dienden aangeplant te worden.

​

Hier werken we met 7 lagen. Aan de buitenrand hebben we hoge snelgroeiende bomen geplant zoals elzen en wilgen. Deze zullen ervoor zorgen dat de koude zeewind gebroken wordt. Hoe meer we naar het centrum gaan van De Wildernisse hoe lager de bomen en struiken zullen zijn. Tot we zelfs in de ondergrondse laag komen. Hier vinden we dan de paddenstoelen waar Mark ook heel fervent mee bezig is.